Gry szkoleniowe 
Brak komentarzy
Różnic pomiędzy grami szkoleniowymi, a rozrywkowymi jest kilka.
Dzisiaj jednak opiszę tylko jedną, według mnie najważniejszą.
Zaczynajmy…
Gry rozrywkowe
Gry rozrywkowe są tak projektowane, aby tworzyć fikcyjny świat bardziej atrakcyjny niż rzeczywisty. Poprzez to wciągają, a czasem sprawiają, że człowiek zapomina o rzeczywistości i angażuje się w fikcyjny świat gry. Porzuca rzeczywistość dla gry. Woli grać niż praktycznie działać w codziennym życiu.
Dobra gra rozrywkowa sprawia, że człowiek porzuca rzeczywisty świat i zamyka się w fikcyjnym świecie gry.
Natomiast dobra gra szkoleniowa powinna być tego przeciwieństwem.
Gry szkoleniowe
Dobre szkolenie ma sprawić, żeby człowiek bardziej zaangażował się w świat rzeczywisty. Żeby lepiej poznał rzeczywistość, uporządkował ją, wyciągnął z niej wnioski i stworzył nowe rozwiązania, które zastosuje w praktyce po szkoleniu.
Dobra gra szkoleniowa powinna zatem zachęcać do praktycznego działania. Do osiągania ambitnych celów w rzeczywistym świecie, a nie w fikcyjnym świecie gry.
Po zagraniu w grę szkoleniową człowiek powinien palić się do praktycznego działania. Powinien nie móc doczekać się końca szkolenia, aby móc wyjść z sali i stosować w praktyce to, czego nauczył się w grze szkoleniowej.
Natomiast po zagraniu w grę rozrywkową człowiek chce… zagrać w nią kolejny raz, a potem jeszcze raz i jeszcze. Nie chce zajmować się codziennym życiem. Woli grać w grę i traktuje ją jako odskocznię od trudów codziennego życia (rzeczywistego świata).
Gry szkoleniowe, a rozrywkowe
Dobra gra szkoleniowa sprawia, że człowiek nie może doczekać się końca gry i wykorzystania w praktyce tego, czego nauczył się w grze. Dostaje swego rodzaju olśnienia, inspiracji do działania w praktyce. Chce osiągać ambitne cele w rzeczywistym świecie.
Człowiek gra w grę szkoleniową. Uczy się w niej nowych sposobów myślenia i działania. Po czym porzuca grę i idzie działać w praktyce. Odnosi korzyści w realnym świecie, dzięki wiedzy wyniesionej z gry.
Natomiast dobra gra rozrywkowa jest tego przeciwieństwem. Sprawia, że człowiek porzuca realny świat i zamyka się w fikcyjnym świecie gry. Chce osiągać ambitne cele w grze (w fikcyjnym świecie gry). Dostaje swego rodzaju olśnienia i inspiracji do działania w fikcyjnym świecie gry, czyli do… grania. Porzuca realny świat dla korzyści płynących z gry. Woli zdobywać tytuły, pieniądze, sławę i uznanie w grze. Wykorzystuje wiedzę zdobytą w realnym świecie do osiągania korzyści w grze.
Podsumowanie
Ja poznaję dobrą grę szkoleniową po tym, że po zagraniu w nią człowiek chce wyjść ze szkolenia i iść działać w praktyce. Chce stosować w praktyce nowe rozwiązania, na które właśnie wpadł w grze. Chce porzucić świat gry dla realnego świata. I takie właśnie gry szkoleniowe tworzę. Znajdziesz je tutaj:
Natomiast dobrą grę rozrywkową poznaję po tym, że po zagraniu w nią człowiek chce dalej w nią grać. Zapomina o pracy i codziennym życiu. Nie chce nigdzie wychodzić, tylko chce zostać i grać dalej. Chce porzucić rzeczywisty świat dla fikcyjnego świata gry.
