Andragogika | Prowadzenie szkoleń 
Brak komentarzy
Ucząc ludzi dorosłych musimy pamiętać o tym, że oni poznawane treści odnoszą do swoich doświadczeń. Im więcej mają tych doświadczeń, tym szybciej ich nauczymy nowych rzeczy.
Jeśli dorosły nie ma żadnych doświadczeń w danym obszarze, musimy znaleźć u niego jakiekolwiek podobne doświadczenia i odnieść do nich tę nową wiedzę.
Opiszę to na przykładzie.
Jeśli mamy nauczyć obsługi nowego programu komputerowego ludzi dorosłych, którzy biegle posługują się komputerami i wieloma programami, pójdzie nam to szybko. Poznając funkcje nowego programu będą je porównywać z funkcjami programów, które już znają.
Jeśli jednak obsługi nowego programu mamy nauczyć osoby, które nigdy w życiu nie obsługiwały komputera, napotkamy trudności.
Człowiek taki będzie chciał odnieść obsługę komputera do swoich wcześniejszych doświadczeń z komputerami, a że ich nie ma, nie zrobi tego. Nie uzna, że ten program jest podobny do innego, bo nie zna żadnego.
Może też dojść do wniosku, że obsługa komputera jest tak dziwna i złożona, że tego nie da się nauczyć.
Wtedy trener napotka trudność. Będzie próbował nauczyć człowieka czegoś, co on uważa za niemożliwe. Trener będzie coraz bardziej naciskał, a człowiek będzie coraz bardziej opierał się tej nauce.
I tu powstaje pytanie:
Jak nauczyć człowieka czegoś, co on uważa za zbyt trudne i złożone?
A oto odpowiedź
Jeśli dorosły nie ma żadnych doświadczeń w danym obszarze, musimy znaleźć u niego jakiekolwiek podobne doświadczenia i odnieść do nich tę nową wiedzę.
Na przykład obsługi komputera uczymy od obsługi takiego programu jak kalkulator. Jeśli ktoś potrafi obsługiwać kalkulator, uczymy go obsługi kalkulatora zainstalowanego w komputerze. Jeśli ktoś gra w pasjansa, obsługi komputera uczymy go od układania pasjansa na komputerze.
Dzięki temu człowiek będzie mógł odnieść nowe treści do swoich doświadczeń i dojść do wniosku, że tak naprawdę już to umie robić, tylko musi trochę to zmodyfikować – dodać coś nowego.
Potem uczymy go obsługi przeglądarki internetowej mówiąc, że otwiera się ją i zamyka tak samo jak kalkulator, czy pasjansa.
W kalkulatorze wpisywaliśmy cyfry, w przeglądarkę też wpisujemy cyfry oraz litery. A na obrazki i linki klikamy tak samo jak na karty w pasjansie.
Następnie szukamy coraz więcej porównań z tym, co dorosły już zna i potrafi.
Dzięki temu nauka pójdzie o wiele sprawniej. A my będziemy uznawani za skutecznych trenerów.
Zagadka
Na koniec mam pytanie:
Człowieka, który nigdy nie obsługiwał komputera łatwiej będzie nauczyć obsługi jednego programu, czy kilku jednocześnie?
Odpowiedź:
człowieka dorosłego łatwiej jest nauczyć obsługi komputera, jeśli będziemy uczyć go obsługi kilku programów jednocześnie. Jeśli będziemy uczyć go tylko jednego programu, nie będzie miał go z czym porównać. Jeśli będziemy uczyć go 2-3 programów naprzemiennie, będzie je sobie porównywał i zauważał, że w tym programie wykorzystuje się wiele umiejętności z tego drugiego. Kalkulator będzie porównywał z pasjansem z przeglądarką internetową i edytorem tekstowym. Będzie znajdował wiele podobieństw i szybciej się uczył. Wzrośnie też jego zaangażowanie.
Wnioski
Mamy z tego następujące wnioski do zapamiętania:
Ucząc ludzi dorosłych musimy pamiętać o tym, że oni poznawane treści odnoszą do swoich doświadczeń.
Im więcej mają tych doświadczeń, tym szybciej ich nauczymy nowych rzeczy.
Jeśli dorosły nie ma żadnych doświadczeń w danym obszarze, musimy znaleźć u niego jakiekolwiek podobne doświadczenia i odnieść do nich tę nową wiedzę.
PS. Jeśli artykuł spodobał Ci się, polub nasz fanpage:
